"Ευτυχία δεν είναι να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις" (Λέων Τολστόι)

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

3 λόγοι για να σταματήσετε να κατηγορείτε τον/την σύντροφό σας


Πότε ήταν η τελευταία φορά που αφού κατηγορήσατε το σύντροφό σας, καταφέρατε κάτι περισσότερα από την κλιμάκωση των αρνητικών σας συναισθημάτων; Ακόμα κι αν είναι πραγματικό δικό του ή δικό της φταίξιμο, το να επιλέξετε να μην κατηγορήσετε το/τη σύντροφό σας προσφέρει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη. Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, μπορείτε να αποφύγετε άσχημες σκηνές, ξεσπάσματα και ενοχές. Σε μακροπρόθεσμο, χτίζετε την αυτο-ευθύνη. 
Εδώ είναι μία προεπισκόπηση τριών λόγων για να σταματήσουμε να κατηγορούμε τον/τη σύντροφό μας: 
1. Με τις κατηγορίες ενεργοποιούνται αναμνήσεις του συντρόφου από την παιδική ηλικία σχετικές με το άγχος, το θυμό και την ντροπή. Επομένως, γιατί να μην αντιδράσει σαν παιδί;
2. Με τις κατηγορίες, αντανακλάτε τις δικές σας μη ρεαλιστικές προσδοκίες. 
3. Με τις κατηγορίες, εκφράζετε τη δική σας συναισθηματική ανωριμότητα. 


ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΑ ΟΦΕΛΗ 


Λόγος Νο1: Μπορείτε να αποφύγετε την έκφραση παιδικών αντιδράσεων 


Το να τονίζετε τις κατηγορίες απέναντι στο σύντροφό σας μοιάζει με το να τονίζετε ότι το κάπνισμα σκοτώνει. Όλοι το γνωρίζουν. Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη την αλλαγή στη συμπεριφορά τους, δεν έχουν ανάγκη να το ακούσουν. 
Είναι ανθρώπινο να αντιδράσει κάποιος με αρνητικά συναισθήματα όταν αισθάνεται ότι απειλείται. Ο εγκέφαλος ενός παιδιού ερμηνεύει έναν θυμωμένο γονέα που τιμωρεί ως απειλή για την επιβίωση του παιδιού. Ένας ενήλικας συνδέει (αν και, ίσως, όχι συνειδητά) έναν θυμωμένο σύντροφο, ο οποίος απαιτεί αλλαγή συμπεριφοράς από αυτόν, με απειλητικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ συντρόφων περιγράφονται ως απειλητικές για το εγώ. 


Στοιχείο-κλειδί: Θυμηθείτε, ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ μίας κατάστασης απειλητικής για τη ζωή και μίας κατάστασης απειλητικής για το εγώ. Είτε ακούσετε μία έκρηξη είτε σας πέσουν τα κλειδιά σας στον υπόνομο, η άμεση αντίδραση του εγκεφάλου είναι η ίδια. 
Όταν ο ενήλικος νους σκέφτεται "Αυτό είναι απαίσιο - Δεν μπορώ να το ανεχτώ" ο εγκέφαλος απελευθερώνει ορμόνες φυγής ή πάλης. Αν είστε αυτός που κατηγορεί, τότε μάλλον έχει βιώσει μία απειλή για το εγώ σας, για την ηρεμία σας, την επιθυμία σας για ισότητα και σεβασμό. Αν είστε αυτός που κατηγορείται, αναμνήσεις από καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή ενεργοποιούνται. Και οι δύο εγκέφαλοι των ενηλίκων αντιλαμβάνονται καταστάσεις απειλητικές για το εγώ τους ως απειλές για τη ζωή τους και αντιδρούν ανάλογα. 


Το αντίδοτο: Επιλέξτε να διατηρήσετε την επικοινωνία σας σε ένα επίπεδο ενηλίκων. Από το να μιλάτε σαν θυμωμένος γονιός ή ως παιδί σε άμυνα, μιλήστε στο σύντροφό σας όπως θα μιλούσατε σε έναν ενήλικο φίλο σας. Κατευθύνετε το μυαλό σας, όπως κάνετε όταν μιλάτε σε φίλους, προκειμένου να κρύψετε αρνητικά συναισθήματα και να παράγετε λογικές αντιδράσεις. 


ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΟΦΕΛΗ 


Λόγοι Νο2 & Νο3: Μπορείτε να αρπάξετε την ευκαιρία για να κάνετε εξάσκηση στο θέμα της αυτο-ευθύνης 


Αν η ιδέα της άσκησης στην αυτο-ευθύνη μέσα στις ρομαντικές σχέσεις είναι καινούργια για σας, εδώ βρίσκεται μία σύντομη περιγραφή αυτής της ιδέας. Η ικανοποίησή σας από τη σχέση, οι προσδοκίες σας και οι συναισθηματικές σας αντιδράσεις δεν είναι ευθύνη του συντρόφου σας. Εσείς είστε υπεύθυνοι γι΄αυτά που σκέφτεστε, γι' αυτά που αισθάνεστε και για το πώς συμπεριφέρεστε. 



  • Ακόμα κι αν η συμπεριφορά του συντρόφου επιδέχεται κατηγόριας, το να κατηγορείτε τον σύντροφό σας αντανακλά τις δικές σας μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Αν είστε δυσαρεστημένοι με τον σύντροφό σας, εξετάστε τις προσδοκίες σας. Ακόμα κι αν οι προσδοκίες σας φαίνονται λογικές και φίλοι και συγγενείς συμφωνούν μαζί σας, το να μένετε προσκολλημένοι σε συμβατικές προσδοκίες εξαιτίας της απροθυμίας του συντρόφου σας προκαλεί δυσαρέσκεια. 




  • Ακόμα κι αν η συμπεριφορά του συντρόφου επιδέχεται κατηγόριας, το να τον κατηγορείτε προέρχεται από τη δική σας συναισθηματική ανωριμότητα. Γνωρίζετε ότι η συναισθηματική ωριμότητα δεν δεν αποκτάται αυτόματα με την πάροδο του χρόνου; Σύμφωνα με έρευνες, ο εγκέφαλός μας είναι δεν διαθέτει τις βασικές λειτουργίες της συναισθηματικής ωριμότητας (αναστολή αρνητικών συναισθημάτων, κρίση, λογική σκέψη) μέχρι την ηλικία των 25-26 ετών. 



Μπορεί να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες της ενήλικης ζωής - επιλογή συντρόφου, σπουδές, αποταμίευση, ανατροφή παιδιών - χωρίς να έχουμε γίνει ώριμοι αρκετά. Όπως όλες οι πραγματικά πολύτιμες δεξιότητες ζωής, η συναισθηματική ωριμότητα απαιτεί αποφασιστικότητα και εξάσκηση. 


Το αντίδοτο: Κάνετε εξάσκηση επανεξετάζοντας τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες σας και ελέγχοντας τις αρνητικές συναισθηματικές σας αντιδράσεις. 


(Πηγή: Psychology Today)

10 χρήσιμα πράγματα για την κατάθλιψη


1. Η κατάθλιψη διαστρεβλώνει τη σκέψη σας. Όταν πάσχετε από κατάθλιψη, το μυαλό μπορεί να παίξει μαζί σας. Εάν έχετε σκέψεις αυτοκτονίας, παρακαλείστε να καλέσετε κάποιον αμέσως. Μην αφήνετε μία προσωρινή δυσλειτουργία στη σκέψη σας να σας ωθήσει να βλάψετε τον εαυτό σας ή κάποιον άλλο. 


2. Η κατάθλιψη μας κάνει πιο εγωιστές. Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε άλλους ανθρώπους όταν είμαστε τυλιγμένοι σε μαύρες σκέψεις και το μόνο που σκεφτόμαστε είναι ο δικός μας πόνος. 


3. Η κατάθλιψη βιώνεται ως άγχος κατά το 65% του χρόνου. Βεβαιωθείτε ότι έχετε μία ακριβή διάγνωση, έτσι ώστε να έχετε και μία πιο αποτελεσματική θεραπεία. 


4. Επίμονη ευερεθιστότητα μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης. Εάν ο κόσμος γύρω σας, η ζωή σας ή οι αγαπημένοι σας διαρκώς σας εκνευρίζουν, η αιτία μπορεί να είναι κάτι που συμβαίνει μέσα σας. 


5. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να είναι ένα άλλο σύμπτωμα της κατάθλιψης. Παράλληλα, το να βρίσκεστε σε συνεχή δυσφορία μπορεί να προκαλέσει αισθήματα κατάθλιψης. Όταν έχετε κατάθλιψη και πόνο, μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβετε ποιο ήρθε πρώτο. 


6. Το αλκοόλ επιβαρύνει το αίσθημα της κατάθλιψης. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ναρκωτικά. Να θυμάστε ότι όλα τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων και των αντικαταθλιπτικών, έχουν παρενέργειες. 


7. Οι άνθρωποι δεν επιλέγουν να είναι καταθλιπτικοί, αλλά μπορούν να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα ασχοληθούν με το θέμα. Μπορείτε να επιλέξετε να μην κάνετε τίποτα, αλλά με το να αρνείστε ότι έχετε κάποιο πρόβλημα, αυτό θα επιδεινώσει την κατάσταση. 


8. Η προέλευση της κατάθλιψης μπορεί να είναι περιστασιακή ή/και βιοχημική. Εάν αντιμετωπίζετε ήπια έως μέτρια μορφή κατάθλιψης (που προκύπτει από την απώλεια της θέσης εργασίας, για παράδειγμα), η συμβουλευτική θα σας βοηθήσει. Η βιο-χημική μορφή της κατάθλιψης που εκδηλώνεται σε μέτριο έως σοβαρό βαθμό αντιμετωπίζεται καλύτερα με έναν συνδυασμό φαρμάκων και ψυχοθεραπείας. 


9. Η κατάθλιψη μπορεί να είναι το ίδιο δύσκολη για τα αγαπημένα σας πρόσωπα, όπως είναι και για εσάς. Αυτοί που είναι πιο κοντά σε σας ενδέχεται να νιώσουν ότι δεν τους αγαπάτε πια και μπορεί να απομακρυνθούν από εσάς προκειμένου να μην παρασυρθούν από το δικό σας πόνο. Θυμηθείτε ότι κάποιοι άλλοι υπολογίζουν σε εσάς. 


10. Η άσκηση είναι η ευκολότερη και λιγότερο δαπανηρή θεραπεία για την κατάθλιψη. Ένα απλό περπάτημα μισής ώρας μπορεί να σας βοηθήσει και μερικές φορές να εξαλείψει εντελώς τα συμπτώματα. 


(Πηγή: Psychology Today)

Η μελαγχολία των διακοπών


Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των διακοπών, υποτίθεται ότι πρέπει να ανυπομονούμε γι' αυτές και ελπίζουμε ότι θα είναι μία περίοδος ευτυχίας, αρμονίας, ξεκούρασης και χαλάρωσης. Ωστόσο, συχνά αυτή η αναμονή μας μετατρέπει τον ενθουσιασμό σε αισθήματα κατάθλιψης, που κοινώς αποκαλείται η μελαγχολία των διακοπών. Τα κύρια συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, αϋπνία, ανησυχία, άγχος, θλίψη, εντερικά προβλήματα και συγκρούσεις με οικογένεια και φίλους. 


Μέρος του τι συμβαίνει στην περίοδο των διακοπών μπορεί να αποδοθεί στην ίδια την ένταση των δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια των διακοπών. Υπερκατανάλωση φαγητού και αλκοόλ, κούραση, αλλά και πολλές απαιτήσεις: ψώνια, μαγείρεμα, ταξίδια, καλεσμένοι, οικογενειακές συγκεντρώσεις, συγκεντρώσεις στο γραφείο, ακόμα περισσότερα ψώνια και επιπλέον οικονομικό κόστος. Δεδομένης της  οικονομικής κρίσης, το φαινόμενο αυτό μπορεί να επιδεινώσει τα αισθήματα άγχους ή κατάθλιψης σε μερικούς. 


Παρακάτω δίνονται μερικές συμβουλές προκειμένου να περάσουμε την περίοδο των διακοπών με όσο το δυνατόν λιγότερο ψυχολογικό κόστος, αλλά και να προλάβουμε τυχόν προβλήματα και μελαγχολία για τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας. 


1. Να είστε λογικοί με το πρόγραμμά σας. Μην εξαντλείτε τον εαυτό σας - αυτό κάνει πολλούς ανθρώπους εκκεντρικούς, οξύθυμους και καταθλιπτικούς. Η κόπωση και η λήψη πάρα πολλών καθηκόντων μπορεί να μετριάσουν τη διάθεσή σας. Μάθετε να λέτε όχι και διαχειριστείτε το χρόνο σας σοφά. Αν επιλέξετε να κάνετε λιγότερα, θα έχετε περισσότερη ενέργεια για να απολαύσετε το πιο σημαντικό μέρος των διακοπών: την οικογένεια και τους φίλους σας. 


2. Οργανώστε το χρόνο σας και ιεραρχήστε τις προτεραιότητές σας πριν λάβετε σημαντικές αποφάσεις. 


3. Θυμηθείτε: ανεξάρτητα από τα σχέδιά μας, οι διακοπές δεν μπορούν αυτόματα να αφαιρέσουν τα συναισθήματα της μοναξιάς, τη θλίψη, την απογοήτευση, το θυμό ή το φόβο από εμάς. 


4. Χειριστείτε προσεκτικά κάποια δυσαρέσκεια που μπορεί να σχετίζεται με διακοπές στο παρελθόν. Δηλώστε αμνηστία προς οποιοδήποτε μέλος της οικογένεια ή φίλο με τον οποία είχατε κάποια διαφωνία στο παρελθόν. Μην αισθάνεστε ότι πρέπει να να πείτε στο άτομο αυτό κάθε δυσαρέσκεια που νιώθετε ή παράπονο. Επίσης, μην αφήσετε το άτομο αυτό να κάνει το ίδιο σε εσάς. 


5. Μην περιμένετε από τις διακοπές σας να είναι ακριβώς όπως ήταν όταν ήσασταν παιδιά. Ποτέ δεν θα είναι. Ούτε εσείς είστε οι ίδιοι με όταν ήσασταν παιδιά, ούτε κανείς άλλος από την παρέα ή την οικογένεια είναι. Έτσι, κρατήστε τις προσδοκίες σας σε ισορροπία, καθώς δεν μπορείτε να έχετε όλα όσα θέλετε και κάποια από αυτά θα πάνε στραβά. Να θυμάστε ότι τα πάντα δεν πρέπει να είναι τέλεια και μην ανησυχείτε για τα πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό σας. 


6. Αισθάνεστε ότι δεν έχετε πολλά σχέδια για τις διακοπές σας; Σκεφτείτε να εργαστείτε εθελοντικά σε κάποια κατασκήνωση ή σερβιτόρος σε κάποιο νησί. Ή ακόμα και εργασία σε καταφύγιο αστέγων σε ομάδες που βοηθούν μη προνομιούχα παιδιά. Θα νιώσετε ότι έτσι προσφέρετε στο κοινωνικό σύνολο και θα αποφύγετε αισθήματα κατάθλιψης. 


7. Λειτουργήστε χωρίς σχέδιο και σκεφτείτε διακοπές χαμηλού κόστους. Μην υπερβείτε τον προϋπολογισμό. Δημιουργήστε ένα λογικό οικονομικό πλάνο και επιμείνετε σε αυτό. 


8. Αν πίνετε, μην αφήσετε τις διακοπές να γίνουν η αφορμή για υπερβολές, καταχρήσεις και hangovers. Αυτό θα επιδεινώσει την κατάθλιψη και το άγχος σας. Σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, το αλκοόλ επιβαρύνει συμπτώματα κατάθλιψης. 


9. Δώστε στον εαυτό σας ένα διάλειμμα. Δημιουργήστε χρόνο για τον εαυτό σας για να κάνει πράγματα που αγαπά και που χρειάζονται για την σωματική και ψυχική σας ευεξία: αερόβια γυμναστική, γιόγκα, μασάζ, διαλογισμό, γρήγοροι περίπατοι, ή οποιαδήποτε δραστηριότητα σας ηρεμεί και σας δίνει μία καλύτερη προοπτική για το τι είναι σημαντικό στη ζωή σας


10. Προσέξτε τη διατροφή σας και να θυμάστε να εξασκήστε. Είναι φυσιολογικό να τρώτε περισσότερο κατά τη διάρκεια των διακοπών, αλλά να γνωρίσετε την επίδραση ορισμένων τροφών στη διάθεσή σας. Εάν τρώτε γλυκά και τροφές με πολλά λιπαρά, θα έχετε λιγότερη ενέργεια. Μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο να κάνετε μία βόλτα πριν ή μετά από ένα μεγάλο γεύμα, παρέα με φίλους ή συγγενείς


11. Να έχετε κατά νου το Σύνδρομο Μετά των Διακοπών. Όταν όλη η ένταση και η φασαρία καταλαγιάσουν και πρέπει να μπείτε μέσα στους ρυθμούς της καθημερινότητας, ενδέχεται να νιώσετε μελαγχολία, νοσταλγία ή απογοήτευση. Μία μέρα ξεκούρασης ή μία κοντινή εκδρομή μπορεί να σας φέρει πιο ομαλά στις υποχρεώσεις της νέας εποχής. 


12. Πάνω απ' όλα, αν νιώσετε μελαγχολία, απλά να θυμάστε: Η επιλογή είναι πάντα δική σας, ο ουρανός δεν έχει πάντα σύννεφα και το ποτήρι είναι μισογεμάτο




(Πηγή: Psychology Today)

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Λες να'ναι τυχερή η νέα γενιά;...




Υπάρχει μια φράση εξαιρετικά αθώα και πονόψυχη σε πρώτη ανάγνωση, που ωστόσο μέρα τη μέρα μεταλλάσσεται μέσα μου σε ιδιαιτέρως μονόφθαλμη και επικίνδυνα ύπουλη. «Δεν με νοιάζει για μένα αλλά για το παιδί μου. Τι κόσμο τους παραδίδουμε;». Σε μια πρόταση καθρεφτίζεται όλη η «ηθική» μας δεοντολογία και ο πυρήνας του κακού. Όλα τα μετράμε με χρήμα. Όλα υφίστανται αν έχουν αντίκρισμα σε χρήμα αλλιώς ακυρώνονται. Είπα λοιπόν να μετρήσω τα ευεργετήματα του κόσμου που παραδίδουμε στην νέα γενιά. Των παιδιών μας. Θα τα γράψω όπως έρχονται στο μυαλό για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι…Και θέλω τη βοήθειά σας για να συμπληρώσουμε τη λίστα.
Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που αποτελείται από μαμάδες και μπαμπάδες. Όπως τ΄ακούτε! Ο «μπαμπάς» της δικής μου γενιάς ήταν σαν Θεός. Υπήρχε ως προστάτης κάπου ψηλά. Ο σημερινός μπαμπάς ασχολείται με το παιδί του όσο κανένας μπαμπάς στην ιστορία των μπαμπάδων.
Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που η κακομεταχείριση των παιδιών είναι κατακριτέα απόλυτα. Και τα δικαιώματα των παιδιών προστατεύονται. Ξέρετε πουλάκια μου τι σφαλιάρα και τι ξύλο έφαγε η γενιά μου και μάλιστα με την περίεργη κορόνα  «σ΄άρεσε;». Ξέρετε τι δικαίωμα χαστουκιού είχαν οι δάσκαλοι πάνω σε βλαστάρια; Το μαρτύριο με το τράβηγμα της φαβορίτας το θυμάστε οι παλιοί; Οι σύγχρονοι γονείς νοιάζονται για την ψυχή του παιδιού σχεδόν μέχρι ενοχής. Ασχολούνται με τα σώψυχά του. Μιλάνε. Ανταλλάσουν γνώμες. Έχουν επαφή πραγματική. Όλο και πιο πολύ απευθύνονται σε ειδικούς και όχι στην κριτική διάθεση της γειτόνισσας και στην αυθεντία «μιας κυρίας από απέναντι που το παιδάκι της»….

Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που όγκωσε το πουλί. Το «πήρε» σε όλους τους χώρους και όλες τις στάσεις. Το θεοποίησε, το προσκύνησε. Γέμισε εκδόσεις περιοδικών τα περίπτερα «πώς να τον παίρνετε». Και μετά είδε ότι υπάρχουν και άλλα συρτάρια στο ανθρώπινο σώμα…Και τ΄ανοίγουμε πια κι αυτά. Και ψάχνουμε ο ένας τον άλλον. 
Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που σέβεται τα μέχρι πρόσφατα αποκαλούμενα χόμπυ και τα παραδέχεται ως επάγγελμα. Μια τεράστια ποικιλία επιλογών. Μια ορθάνοιχτη βεντάλια. Μακάρι να φτάσουν μέχρι την ιερή ενασχόληση με τη γη…Μακάρι! Στα χρόνια μας όλα περιστρέφονταν γύρω από νομική, αρχιτεκτονική, ιατρική και παντοδύναμο δημόσιο. Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που τα ζόμπι του δημοσίου επιτέλους θα εξανθρωπιστούν.
Θα παραδώσουμε έναν κόσμο που ταξιδεύεται… Που έχουν τη δυνατότητα και σχεδόν την υποχρέωση να τον σεργιανίσουν, να τον ψαχουλέψουν, να τον συναισθανθούν. Να πλαλήσουν μακριά από ομφαλοσκοπήσεις και σαχλαμάρες περιούσιων λαών. Να σεβαστούν τελικά, μέσα από τη διαδικασία την διαφορετικότητα. Να μάθουν! Πιο πολύ από το να δείξουν.

Τους παραδίνουμε έναν κόσμο που έλκεται από τη μόνη ταυτότητα της γοητείας (ότι θεωρεί ο καθένας γοητευτικό) και όχι από καταναγκαστικές ταυτοποιήσεις των άλλων επάνω στο άτομο. Έναν κόσμο που όλο και πιο πολύ σέβεται τις ιδιαιτερότητες του καθενός και τη σεξουαλική του ταυτότητα. Στα χρόνια μας η ομοφυλοφιλία ή είχε το άλλοθι της καλλιτεχνίας ή ήταν για γέλια και κλάματα. Ξέρετε πόσες ζωές ανθρώπων ακυρώθηκαν ή ακόμα χειρότερο εξαναγκάστηκαν σε ανούσιες οικογενειακές θεατρικές παραστάσεις με δήθεν γάμους, δήθεν σχέσεις, δήθεν, δήθεν, δήθεν…
Τους παραδίδουμε έναν κόσμο ανοιχτό στη πληροφόρηση. Στη σχεδόν δωρεάν πληροφόρηση. Αρκεί νάχεις ένα κομπιούτερ…Και όλες οι βιβλιοθήκες, όλα τα μουσεία σε καλωσορίζουν στην πόρτα τους.
Τους παραδίδουμε έναν κόσμο με επιλογές…Ποτέ τόσο μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας δεν είχε πιο πολλές επιλογές ! Τους παραδίδουμε έναν κόσμο απομυθοποιημένο. Έλιωσαν πολιτικά συστήματα, ξεχείλωσαν μασίφ πεποιθήσεις…Σχεδόν χύθηκε το ένα στο σχήμα του άλλου. Τι ευλογία! Κανένας δεν δικαιούται εκ προοιμίου φωτοστέφανο. Ξέπεσαν θρησκείες. Βγήκε η γλώσσα στους ενδιάμεσους. Τα παπαδαριά κάθε θρησκείας που έσκαγαν κεφαλάκι στη συνάντηση της ψυχής μας με το θείο…Όποιο «θείο» χρίζει η ψυχή του καθενός μας ως «θείο». Όλο και πιο πολύ στερούνται οβολού τα παγκάρια τους.
Τους παραδίδουμε έναν κόσμο που το χρήμα απομυθοποιήθηκε. Έναν κόσμο που έφτασε στον πάτο καθώς η «ελίτ» του είναι πεινασμένα-πλούσια ανθρωπάκια βουτηγμένα στη διαφθορά που φλερτάρουν με της φυλακής τα κάγκελα…Έρμη ελίτ! Τώρα που το σκέφτομαι…
Χρόνια και χρόνια βρώμας και σκόνης...Θα παραδώσουμε έναν κόσμο ξεσκονισμένο. Ναι αυτό κυρίως!
Με δυο κουβέντες…Έγινε ένα πάρτυ στον πλανήτη πουλάκια μου…Πάρτυ και τον κακό του τον καιρό! Έβρεξε χρήμα, σαχλή δήθεν πολυτέλεια, φώτα- κακό- φασαρία, βεγγαλικά, σαματάς, μεγαλεία. Μεγάλο φέσι τελικά. Μεταξύ μας…Τα ποτά όλα μπόμπες. Πολύ κακό για το τίποτα. Για άλλα σπαράζει η ανθρώπινη ψυχή, για άλλα ξεψυχάει…Το μάθαμε αργά…Αρκεί που το μάθαμε. Και τώρα πια η δική μας η γενιά θ΄ανασκουμπωθούμε, θα ξεβολευτούμε, θα πλύνουμε τα πιάτα, θα συγυρίσουμε το χώρο…Λευκό χώρο, καθαρό πεντακάθαρο θα σας παραδώσουμε χρυσάφια μου… Οικονομική κληρονομιά τζίφος. Αυτό είναι το καλύτερο! Οι κληρονομιές πάντα σέρνουν βαριές αλυσίδες… Πόσο μακριά να πας με αλυσίδες στα πόδια. Θα σας κληρονομήσουμε γνώση και αγκαλιά. Τη σφιχτή αγκαλιά που δίνει εκείνος που θεώρησε ότι πήγε πολύ μακριά, που κουράστηκε να περπατά και που κάποια στιγμή πονηρεύτηκε ότι μπορεί να μην είχε πάει τόσο μακριά όσο νόμιζε …Την αγκαλιά που δίνει κάποιος που επιτέλους ξεπέζεψε!  Τελικά άλλα είναι τα απαραίτητα! Για άλλα λιμοκτονεί η ψυχή του ανθρώπου… Τα αληθινά πλούτη μας τα έφερε η προσγείωση. Ευτυχώς προσγειωθήκαμε ανώμαλα. Το τράνταγμα ήταν όλα τα λεφτά, αγγελούδια μου! Θα σας συναντήσουμε στην πίστα του αεροδρομίου…Στον αεροδιάδρομο. Εσείς για απογείωση. Καλό σας ταξίδι! Προορισμός Ζωή…Δώστε ένα φιλί από μας στον κόσμο και μη κωλώνετε!

(Από το protagon.gr, της Ρέας Βιτάλη)

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει: