Τα χαρισματικά παιδιά

Τι εννοούμε όταν λέμε χαρισματικά παιδιά; Σε τι διαφέρουν από τα υπόλοιπα;

Αυτά τα παιδιά:

• αντιλαμβάνονται πιο γρήγορα τον κόσμο γύρω του, που μαθαίνουν εύκολα και χωρίς πολλές επαναλήψεις και έχουν μία ακόρεστη δίψα για γνώση από πολύ μικρή ηλικία
• έχουν αρκετά ώριμη σκέψη και μπορούν να συνομιλήσουν ακόμα και στο επίπεδο των ενηλίκων χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο και έννοιες προχωρημένες για την ηλικία τους
• θυμούνται εύκολα, και γι’ αυτό αποφεύγουν την αποστήθιση και το συμβατικό τρόπο μελέτης
• έχουν συνήθως ηγετικές ικανότητες και παρακινούν τους άλλους με τον ενθουσιασμό τους και το δυναμισμό τους
• μαθαίνουν γρηγορότερα να περπατάνε, να μιλάνε, να αυτοεξυπηρετούνται απ’ ότι άλλα παιδιά της ηλικίας τους
• έχουν ταλέντο σε θέματα καλλιτεχνικά ή αισθητικά
• έχουν ξεχωριστό χιούμορ και ασυνήθιστη φαντασία και εφευρετικότητα
• αν δεν έχουν ικανοποιητικά αρκετά και πρωτόγνωρα ερεθίσματα, η δίψα τους για μάθηση μετατρέπεται σε ανία και η σχολική τους επίδοση μειώνεται
• θέτουν υψηλά επίπεδα στις προσπάθειές τους, είναι τελειομανείς και έχουν έντονη κριτική για τον κόσμο γύρω τους

Τι εμπόδια συναντούν τα χαρισματικά παιδιά;

Τα παιδιά αυτά στ’ αλήθεια δεν κινδυνεύουν από την ιδιαιτερότητά τους και τα ταλέντα τους, αλλά από την παρεμπόδιση της εκδήλωσης των ικανοτήτων τους από τον περίγυρο.

Επειδή τα ταλέντα τους και οι κλίσεις τους πολλές φορές ξεπερνούν την ακαδημαϊκή επίδοση και τα σχολικά μαθήματα, τα παιδιά αυτά νιώθουν ότι καταπιέζονται από το υποχρεωτικό και περιορισμένο πρόγραμμα του εκπαιδευτικού συστήματος. Κατά συνέπεια, ενδέχεται να αισθάνονται αμήχανα ή να βαριούνται ή και να δημιουργούν τα ίδια προκλήσεις μέσα στο περιβάλλον τους. Έτσι μπορεί να χαρακτηρίζονται από τους δασκάλους τους «κακομαθημένα» , «αφηρημένα» ή «προκλητικά», γενικά, παιδιά που «παρεμποδίζουν την ομαλή διεξαγωγή του μαθήματος».

Άλλες αρνητικές συνέπειες της μη αποδοχής τους μπορεί να είναι οι πολλές σχολικές απουσίες ή ακόμα μερικές φορές παρουσιάζονται μαθησιακές δυσκολίες ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα.

Επιπρόσθετα, τα παιδιά αυτά ενδέχεται να μειώσουν τα ίδια τις επιδόσεις τους και να υποβαθμίζουν τις ικανότητές του, συνειδητά ή ασυνείδητα, προκειμένου να μη νιώθουν ότι ξεχωρίζουν και ότι περιθωριοποιούνται από τους συνομηλίκους, αλλά να είναι αποδεκτά από τον περίγυρο.

Τι χρειάζεται να κάνουμε για τα χαρισματικά παιδιά;

Η αντιμετώπιση και ο τρόπος χειρισμού τέτοιων παιδιών είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξή τους, για την αυτοπεποίθησή τους αλλά και για την αποδοχή τους από τους άλλους. Λανθασμένη αντιμετώπιση μπορεί να οδηγήσει αυτά τα παιδιά ακόμα και σε αδιαφορία, απόρριψη και αντικοινωνικότητα.

Σημαντικός είναι ο ρόλος της οικογένειας, η οποία πρέπει να αποδεχτεί την ιδιαίτερη φύση του παιδιού, να το επιβραβεύει, να φροντίσει ώστε να αναπτύξει μία καλή επικοινωνία μαζί του, να κατανοεί τα καθημερινά του προβλήματα παρέχοντας ενσυναίσθηση και πρακτικές λύσεις, και να προσπαθεί ώστε το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει να είναι όσο το δυνατόν με περισσότερα ερεθίσματα, χωρίς όμως να το υπερφορτώνει και χωρίς να του μεταθέτει τις δικές της προσδοκίες. Κυρίως όμως η οικογένεια δεν χρειάζεται να φοβηθεί μπροστά στην ανακάλυψη ότι μεγαλώνει ένα χαρισματικό παιδί, και αν χρειαστεί να ζητήσει και τις συμβουλές κάποιου ειδικού.

Εκτός όμως από την οικογένεια, σημαντικό ρόλο παίζει και ο περίγυρος αλλά και το σχολείο. Δεν χρειάζεται περιθωριοποίηση σε κάποιο σχολείο για «ειδικά παιδιά». Το ιδανικό είναι η αρμονική ενσωμάτωση των παιδιών αυτών στην κοινωνία, άρα προτείνεται να φοιτούν αυτά τα παιδιά σε κανονικό σχολείο, και να παρακολουθούν κάποιο πρόγραμμα εμπλουτισμού ή επιτάχυνσης, στο οποίο θα μπορούν να αξιοποιούν τις πολύ υψηλές τους ικανότητες με ενδοσχολικές ή εξωσχολικές δραστηριότητες σε συνεργασία με άλλα παιδιά ανάλογων ικανοτήτων.