"Ευτυχία δεν είναι να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις" (Λέων Τολστόι)

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Η τέχνη του να γίνεσαι δυστυχισμένος




Η επιδίωξη της ευτυχίας είναι τόσο παλιά όσο και o σύγχρονος πολιτισμός. Τα βιβλία, τα ελιξίρια, οι θρησκείες, οι φιλοσοφίες έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος τους σε αυτό το κυνήγι. Η ευτυχία είναι μια αναζήτηση, μια εμμονή, και μια παγκόσμια φιλοδοξία.

Αλλά τι χρειάζεται για να γίνει κανείς δυστυχισμένος;

Κατά κάποιο τρόπο, είναι πιο εύκολο από ό, τι η ίδια ευτυχία. Νέες έρευνες και μεγάλη εμπειρία ζωής μπορούν να σας προσφέρουν μια απλή συνταγή για να βρείτε την πραγματική δυστυχία.


***
Αγοράστε πράγματα που δεν θέλετε ή για τα οποία δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε, η δυστυχία είναι σίγουρη. Όταν αγοράζετε πράγματα που δεν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά, αναγκάζεστε να χρεωθείτε, πράγμα το οποίο περιορίζει τις άλλες επιλογές που είναι διαθέσιμες για εσάς. Όταν αγοράζετε πράγματα που δεν θέλετε, λέτε ψέματα στον εαυτό σας για την πραγματική πηγή της δυστυχίας σας.

Συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Η εμμονή για σύγκριση είναι η ρίζα της δυστυχίας. Ως εκ τούτου, καλά θα κάνετε να κρίνετε την επιτυχία ή την αξία σας με βάση τους άλλους ανθρώπους, ειδικά εκείνους που έχουν ένα διαφορετικό υπόβαθρο από εσάς. Κάντε το αυτό σε καθημερινή βάση, πάντα αναζητώντας ένα νέο είδωλο ή έναν ανταγωνιστή στο πρόσωπο του οποίου θα βρείτε την πραγματική σας δυστυχία.

Μην απολαμβάνετε το ταξίδι. Εστιάστε μόνο στον προορισμό, χωρίς να εκτιμήσετε τη διαδρομή. Αποφύγετε να γιορτάσετε τις μικρές επιτυχίες και να σταματήσετε για να προβληματιστείτε σχετικά με το πόσο μακριά έχετε φτάσει.

Αντιδράστε αντί να δράσετε. Μην παίρνετε καμία ευθύνη για το πρόγραμμα και τις προτιμήσεις σας. Αφήστε τους άλλους ανθρώπους να καθορίσουν τις επιλογές στη ζωή σας. Βασιστείτε για το πρόγραμμά σας από την ηλεκτρονική αλληλογραφία σας, τον τηλεφωνητή σας, ή τις απαιτήσεις κάποιου άλλου.

Αφήστε τους άλλους να καθορίσουν τις αξίες και τις προτεραιότητές σας. Μην βάλετε κανένα στόχο για τη ζωή σας. Αφεθείτε στο ρεύμα. Για καλύτερα αποτελέσματα, αφήστε τις αξίες και τις προτεραιότητές σας να κυμαίνονται ανάμεσα σε αφεντικά ή σε πρότυπα.

Αρνηθείτε τις προκλήσεις. Προτιμήστε τον εύκολο δρόμο και βολευτείτε μέσα στη ρουτίνα. Επιλέξτε να πιστεύετε ότι πάντα το άγχος είναι κακό και προσπαθήστε να ζήσετε όσο πιο χαλαρά γίνεται.


Γκρινιάξετε και παραπονεθείτε σε όποιον βρείτε στο δρόμο σας. Εξηγήστε τους πώς ο κόσμος δεν είναι δίκαιος και πόσο διαφορετικά θα τα κάνατε όλα αν ήσασταν εσείς υπεύθυνος. Bonus: η πρακτική αυτή συμβάλλει επίσης και στη δυστυχία των άλλων ανθρώπων.

Εστιάστε μόνο για τον εαυτό σας. Αρνηθείτε να συγχωρήσετε τους άλλους. Γίνετε μνησίκακος. Δείτε τη χειρότερη πλευρά των ανθρώπων. Μην δίνετε δωρεάν φαγητό.

Συμβιβαστείτε. Αποδεχτείτε τα πράγματα όπως είναι όσο ανησυχητική κι αν φαίνεται η κατάσταση. Θα μπορούσε να είναι χειρότερα πάντα, έτσι δεν είναι; Ζήστε μέσα στον εφησυχασμό και αρνηθείτε να πολεμήσετε για κάτι καλύτερο.

Θεωρήστε ότι υπάρχει μόνο μία λύση για κάθε πρόβλημα. Και μάλιστα είναι αυτή που δεν έχετε βρει ακόμα. 


Ζήστε την κάθε μέρα σας σαν να πρόκειται να ζήσετε για πάντα. Ποιος είπε ότι η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη; 


Στη εικόνα της ζωής σας να βλέπετε μόνο το δέντρο και όχι το δάσος. Είτε μιλάμε για ανθρώπους, για συμπεριφορές ή για στόχους, πρέπει να εστιάζετε στις μικρές ενοχλητικές λεπτομέρειες, που χαλάνε ακόμα και την καλύτερη γενική εικόνα. 


Να είστε μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης. Αποφύγετε να επιλύσετε τα προβλήματά σας. Αγνοήστε τα ή ακόμα καλύτερα κουκουλώστε τα. Αντί να τα λύσετε, πηγαίνετε για ύπνο, για φαγητό, για βόλτα. Γενικά εξασκηθείτε στην τέχνη της αναβολής. 


Δώστε βάση στα "πρέπει" και όχι στα "θέλω". Μην ασχολείστε και τόσο με πράγματα που αγαπάτε. Αφιερώστε όλο τον πολύτιμο χρόνο σας σε αυτά που πρέπει να κάνετε προκειμένου να είστε εντάξει απέναντι στις προσδοκίες των άλλων. 


Προσπαθήστε να αλλάξετε τους άλλους. Μην ασχοληθείτε με τον εαυτό σας. Η δική σας αλλαγή είναι περιττή, και μπορεί να επέλθει μόνο όταν οι άλλοι συμμορφωθούν. Αυτό που προέχει είναι να μην σεβαστείτε την δική τους προσωπικότητα και να προσπαθήσετε να τους φέρετε στα μέτρα σας. 



***
Η ευτυχία μπορεί να απαιτήσει περισσότερο από αναρτήσεις στο Twitter ή στο Facebook και έναν καλό ύπνο, αλλά η δυστυχία είναι αρκετά απλή.

Τι θα προσθέτατε στη λίστα;

12 σχόλια:

  1. Κάνε ό, τι περνάει από το χέρι σου, για να κάνεις δυστυχισμένους τους οικείους σου, κάνε πίσω από την πλάτη τους ό, τι σιχαίνονται και βρίσκε κοροιδίστικες δικαιολογίες για να τις κοπανάς εξυπνακίστικα από μπροστά. Νομίζεις ότι κάνεις δυστυχισμένους μόνο τους γύρω σου, αλλά στην πραγματικότητα κι εσύ ο ίδιος καίγεσαι στην κόλαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν και δε συμφωνώ σχεδόν με τίποτα απ' ό, τι αναφέρετε, θα προσθέσω ακόμη μερικούς τρόπους: πρήξε τους οικείους σου στην ψευτιά, την απάτη και την κοροιδία, κάνε ό, τι μπορείς για να τους χειραγωγήσεις και να τους στερήσεις την ελευθερία της βούλησης και την ευθύνη του εαυτού τους, εκβίαζε τους ψυχολογικά, για να συνυπάρχουν μαζί σου με το έτσι θέλω εκμεταλλευόμενος και την οικονομική τους ανάγκη και κυρίως αυτή, πούλα συνέχεια τρέλα για όλα μέχρι να πιστέψεις και ο ίδιος τις αηδίες σου, αντιμετώπισε τους ανθρώπους ως ένα πλυντήριο της δικαιολογημένα ένοχης συνείδησής σου στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη ως μία βιτρίνα σου, υπολόγισε το συνάνθρωπό σου ως ένα ζώον κ.λπ, κ.λπ. Όλες αυτές οι πράξεις στρέφονται κατά άλλου, αλλά φανερώνουν βαθιά νοσηρές και δυστυχείς προσωπικότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνήθως οι άνθρωποι που αφήνονται να τους χειραγωγήσεις, να τους εκμεταλλευτείς οικονομικά, να τους κοροϊδέψεις, να τους στερήσεις την ελευθερία βούλησης, έχουν ήδη συνηγορήσει σε αυτό συνειδητά ή ασυνείδητα, γιατί κάτι κερδίζουν από όλη αυτή την κατάσταση. Μπορεί να κερδίζουν τη θέση του θύματος, όπου για τίποτα δεν φταίνε αυτοί και μόνο οι άλλοι. Μπορεί να κερδίζουν τον τίτλο του καλού που όλα τα υπομένει. Μπορεί να κερδίζουν την παρέα, που δεν θα μπορούσαν να έχουν συμπεριφερόμενοι με ίσους όρους. Μπορεί να κερδίζουν πολλά. Το τίμημα βέβαια είναι να χάσουν τον εαυτό τους. Αλλά, κανείς δεν μπορεί να σου πάρει κάτι που δεν έχεις ή που ο ίδιος δεν είσαι διατεθειμένος να δώσεις. Χρειάζονται δύο για να χαλάσει μία σχέση. Για τη δυστυχία ή της ευτυχία μας, εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ή απλά μπορει τη δεδομένη στιγμή να ήταν πραγματικά το μόνο σου στήριγμα σε ένα απολύτως εχθρικό περιβάλλον, όντας απομονωμένος από παντού για τους φ,χ, ψ λόγους και αμυνόμενος απέναντι σε όλα για πολύ καιρό ακόμη μετά. Εν πάση περιπτώσει, πράγματι το λάθος είναι η διαιώνιση αυτής της εξάρτησης όσο κι αν προσποιείται ο άλλος ότι δήθεν θέλει το καλό σου κι εκείνη τη στιγμή εσύ πραγματικά το πιστεύεις, δεδομένου ότι είναι ο μόνος δήθεν καλός της ιστορίας. Άλλωστε, πραγματικά δεν μπορείς να φανταστείς ότι η απομόνωση και η επίθεση θα κρατήσει για πάντα. Λες όποιοι κανουν ό, τι κανουν θα βαρεθούν και επιτέλους θα ανοίξω τα φτερά μου. Δυστυχώς, όμως υπάρχουν και νοσηροί άνθρωποι. Τέλος πάντων, το δίδαγμα είναι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε αρρωστημένες καταστάσεις να διαιωνίζονται γιατί τότε έρχονται τα ακόμη χειρότερα. Αν κάτι δεν πάει, πρέπει να το κόβεις όταν συνειδητοποιήσεις τον εκτροχιασμό, που εκ των προτέρων δεν μπορώ να πω ότι είσαι υποχρεωμένος να φανταστείς.
    Ο άνθρωπος πρέπει να στηρίζεται στα κότσια του ό, τι και να γίνει, γιατί κανείς τίποτα ποτέ δεν το κάνε ανιδιοτελώς και έρχεται η στιγμή της πληρωμής. Η ευθύνη έγκειται στο ότι ενώ πια συνειδητοποιείς ότι τα πάντα εκτροχιάστηκαν, δε μαζεύεις τα μπογαλάκια σου να φύγεις για να ξεφύγεις όχι μόνο από τους κακούς, που ήξερες, αλλά και από τις τερατομεταμορφώσεις, που μεσολάβησαν στους δήθεν καλούς, που την κρίσιμη στιγμή αποδείχτηκαν χειρότεροι από όλους.
    Θύμα...η έννοια της θυματοποίησης ενέχει μία αδυναμία, που απεχθάνομαι.Απλώς, μπορεί και να εξαπατηθείς, απλά οφείλεις να ξυπνήσεις και να δράσεις ακαριαία από όποιον βάλτο κι αν έχεις να σηκωθείς. Το οφείλεις στους κόπους σου, γιατί δεν αγωνίστηκες μία ζωή για να είσαι ένα αδύναμο έρμαιο των περιστάσεων και του κάθε απατεώνα ω κατηγορίας, την προσωπική σου αξιοπρέπεια και βέβαια τη συνέπεια προς τον εαυτό σου.
    Ναι, η υπερβολική καλοπιστία και συγκαταβατικότητα βλάπτει, αλλά τουλάχιστον έχω απολύτως καθαρή τη συνείδησή μου, γιατί έχω πλήρη επίγνωση ότι δεν ενέργησα με δόλο βλάβης κανενός και πάντως εγώ δε ζήτησα τα ρέστα για καμία θυσία μου. Η διαφορά είναι βέβαια ότι ό, τι έχω δώσει, ποτέ δεν το αντιμετώπισα ως θυσία.
    Σίγουρα φταίνε και οι δύο, αλλά δε νομίζω ότι ποιοτικά και ποσοτικά πάντα μπορεί να συγκριθούν τα μεγέθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τέλος πάντων, το θετικό μήνυμα της ιστορίας είναι ότι όταν αποφασίζεις να σηκωθείς από το βάλτο, που έχουν σχηματίσει γύρω σου τα ατελείωτα περιττώματα των απανταχού "νορμάλ", που παράτησαν τις τέλειες τελείως "νορμάλ" ζωές τους για να "ισιώσουν και σένα" κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του τέλειου εαυτού τους, κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει πια.... όσο αναπνέεις, δεν κάνεις καμία έκπτωση στην πορεία σου. Τώρα πλήρωσες το τίμημα της ανάγκης σου να πιστέψεις στην καλοσύνη των συνανθρώπων σου. Δεν παραμυθιάζεσαι ούτε με τα ψεύτικα χαμόγελα ούτε με τις ψεύτικες υποσχέσεις και ούτε στεναχωριέσαι γι' αυτά. Μικρές παραφωνίες στο δρόμο σου προς την ελευθερία. Και το καλύτερο?τώρα πια ξέρεις και τους όρους του παιχνιδιού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εν πάση περιπτώσει, η λογική του συμψηφισμού, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι ευθύνες είναι ομοειδείς, φανερώνει μία θρασύδειλη διάθεση, διότι στην πραγματικότητα επιδιώκει να οχυρώσει το υποκείμενο από τις προσωπικές του ευθύνες μεταθέτοντας τις στον άλλο. Περαιτέρω, αποτελεί ένα μηχανισμό διαιώνισης νεκρών σχέσεων μέσα από το αυτομαστίγωμα του στυλ φταίω κι εγώ κι αφού φταίω θα λούζομαι το φταίξιμό μου μέχρι να πεθάνω. Δηλαδή, ακόμη κι αν φταίει κάποιος πολύ ή λίγο πρέπει να μένει καθηλωμένος από και στα λάθη του?Δηλαδή, δεν καταλαβαίνω αυτή τη δαιμονοποίηση του τέλους μίας σχέσης. Ναι, μπορεί να μην είναι ευχάριστο, ναι καλό θα ήταν να είχε αποφευχθεί, αλλά δεν έγινε. Τι να κάνουμε τώρα?Να διάγουμε παράλληλους βίους με άτομα, που απεχθανόμαστε, για κοροιδεύουμε τους εαυτούς μας ότι δήθεν τίποτα δεν άλλαξε?Συγγνώμη, αλλά άλλαξαν τα πάντα, είναι κρίμα, αλλά άλλαξαν τα πάντα. Το τέλος μίας σχέσης, είναι ένας θάνατος και σαν θάνατος, στην αρχή θα πονέσει, αλλά στο τέλος θα το ξεπεράσουμε κι αυτό.Και δεν έχει καμία σημασία τι νομίζει ότι δίνει ο άλλος, αλλά τι θέλαμε εμείς από αυτόν. Ο άλλος μπορεί να νομίζει ότι σημαντικό είναι να μας ταίζει και να μας ποτίζει σαν φοραδίτσες, δε σημαίνει ότι εμείς αρεσκόμαστε σε αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καινούριες αρχές με τα ίδια σκάρτα υλικά συνιστά την απόλυτη κοροιδία του εαυτού μας. Ο άνθρωπος δικαιούται να κάνει τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ στους ανθρώπους ΤΟΥ, τη δουλειά ΤΟΥ, τη ζωή ΤΟΥ. Και αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι δήθεν μας αγαπάνε, αλλά δεν καταλαβαίνουν το αυτονόητο ούτε ότι εμείς ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ, τότε προφανώς αγάπαν μόνο τους εαυτούς τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. επίσης, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να προχωρήσει στο μέλλον, εάν δεν ξεκαθαρίσει το παρελθόν του. όσο κι αν αυτό ξεβολεύει τους πάντες. βολεύει όμως αυτόν, ξέρετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτυχε να διαβάσω τώρα το άρθρο σας και μου άρεσε. Σαν σχόλιο, αυτό:
    http://kostismakris.wordpress.com/2012/03/28/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%83-27-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σας ευχαριστώ πολύ, κε Μακρή για το σχόλιό σας και για το πολύ ενδιαφέρον άρθρο σας. Ναι, πράγματι χρειαζόμαστε αλεξιμίζερους ανθρώπους. Πολλούς. Γιατί οι μίζεροι μας έχουν κατακλύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει: